සුළඟට සැලෙනා...

සුළඟට සැලෙනා...

 

පළඟැටි කුරුමිණි මෙරු හැපෙනා...

 

ඉටි පහනක් දෝ මා...

නිවි නිවි දැවෙනා..දැවි දැවි නිවෙනා...

 

මා වට මඳ එළියේ පළඟැටි සේනා සැණකෙළියේ...

මිහිර බි‍‍ඳේදෝ සිරුර සිඳේදෝ..

මා කෙළෙසී යාදෝ...

 

ඉටි පහනක් දෝ මා...

නිවි නිවි දැවෙනා..දැවි දැවි නිවෙනා...

 

මා වත රුවට ඇදී අනඟ රැඟුම් පා තරග වැදී...

හදවත කළඹා ගත සිත පොළඹා...

නිසසළ දැහැන බිදී...

 

ඉටි පහනක් දෝ මා...

නිවි නිවි දැවෙනා..දැවි දැවි නිවෙනා...

 

කළුවර පළස ඉරා මා වත දුබලව දැවෙන තුරා...

වට කැරකෙන්නෝ සෙනෙහෙ මවන්නො...

පණ නල ගනිති සොරා

 

ඉටි පහනක් දෝ මා...

නිවි නිවි දැවෙනා..දැවි දැවි නිවෙනා...