මෙවලම් මොකටද මෙතරම් පැළඳුවේ සමනලියේ

 උස් අඩි පාවහන් යුගල යයි විසිවී ලොල්ලේ

 මල් පෙතිවල පාට ගෑවේ ඇයි සියුමැලි දෙතොලේ

 කොළඹ ගිහින් ඉගෙනගත්තේ ඔව්වද මගේ කෙල්ලේ

 

 දෙදරා ගිය ආදරයේ තහංචි ගැමි පව්රු

 රෝස මලක සඟවාගෙන රොන් ගෙන යති බඹරු

 හඬන්න මට ඉඩදුන්නට නලියන නෙත් කව්ළු

 කඳුළු බින්දු මේහැටි ඇයි මට විතරක් නපුරු

 

මෙවලම් මොකටද මෙතරම් පැළඳුවේ සමනලියේ

 

 ඉකිබිඳිනා රෑ තුන්යම සිත්මල අඩ නින්දේ

 සඳ මඬලට තරු යායට නොදැනයි ඇත වැනුවේ

 උගතමනා ශිල්පය රැක ගත්තද පෙම් වතියේ

 නුඹේ අතිනුයි නිර්මල පෙම් යහන බිඳී වැටුනේ......

 

මෙවලම් මොකටද මෙතරම් පැළඳුවේ සමනලියේ